In de sport van boulderen worden verschillende routewaardingen gebruikt om de moeilijkheid van een specifieke klim te meten.

Deze bouldergraadverschillen wijken af van de graden die worden gebruikt bij traditioneel rotsklimmen en maken gebruik van verschillende systemen, waaronder: Hueco “V”-scale(de V-scale), Fontainebleau technische graden (Font-scale), routekleuren, Peak District-graden en Britse technische graden. In dit artikel richten we ons voornamelijk op de eerste twee: de V-schaal en de Font-schaal.

Deze classificatiesystemen worden gebruikt om het moeilijkheidsniveau van een boulderprobleem te bepalen voor klimmers die de route nog nooit hebben beklommen. Dit systeem heeft het mogelijk gemaakt, en maakt het nog steeds mogelijk, om nauwkeurig in te schatten hoe zwaar een boulderprobleem is voordat je eraan begint.

Boulder moeilijkheidsgradaties

Hueco schaal (V-Scale)

De V-schaal is het meest gebruikte systeem in Noord-Amerika. Het werd in de jaren ’90 ontwikkeld door John “Vermin” Sherman bij de Hueco Tanks State Historic Site.

Hoewel de schaal open-eindig is, varieert het huidige bereik van V0 tot V17, waarbij V1 staat voor het niveau waarbij een beginned klimmer met een goede conditie na een paar pogingen de klim kan halen, V17 staat voor het moeilijkste boulderprobleem dat tot nu toe is beklommen.

Er bestaan ook niveaus onder V0, aangeduid met “VB”, wat staat voor “V-basic” of “V-beginner”.

Boulderniveaus volgens de V-schaal

Plus (+) of min (-) tekens worden vaak toegevoegd aan een graad om de moeilijkheid nauwkeuriger aan te geven, vooral bij de lagere niveaus. Bijvoorbeeld: V3+ is net iets moeilijker dan een reguliere V3.

De brede toepasbaarheid van de schaal zorgt soms voor controverse. Discussies over bijvoorbeeld of een klim een V15+ of een V16 is, komen regelmatig voor.

De V-schaal houdt geen rekening met de hoogte van een klim of het risico. Een klim op een muur van drie verdiepingen hoog krijgt dezelfde graad als dezelfde klim op een lagere muur. Dit gebrek aan een “angstfactor” leidt soms tot alternatieve meetsystemen of extra discussies.

Fontainebleau schaal (Font-Scale)

De Font-schaal wordt het meest gebruikt in Europa. Dit systeem ontstond in het Fontainebleaubos, ten zuiden van Parijs, en werd al toegepast lang voordat de V-scale in de VS werd gebruikt.

Het systeem maakt gebruik van een open-eindige numerieke schaal, variërend van 1A (zeer makkelijk) tot 9A (extreem moeilijk, vergelijkbaar met V17).

Boulderniveaus volgens de Font-schaal

De graden in de Font-schaal zijn specifiek voor de klimstijl in Fontainebleau, waar techniek en wrijvingsvaardigheden centraal staan, in tegenstelling tot gebieden die zich meer richten op bovenlichaamkracht.

De niveaus boven 3 in de Font-schaal zijn vergelijkbaar met de V-schaal. Onder niveau 3 zijn er echter specifieke graden die zelfs zonder het gebruik van handen of bovenlichaam mogelijk zijn.

De Font-schaal maakt ook gebruik van kleuren voor de verschillende niveaus. Bijvoorbeeld:

• 2A-2C: Vaak geel of groen, geschikt voor beginners of warming-ups.
• 3A-3C: Meer techniek vereist, maar minimale armkracht nodig.

Net als bij de V-schaal is het systeem open-eindig en kan een plus of min worden toegevoegd om het niveau nauwkeuriger te beschrijven. Bijvoorbeeld: 5B- is iets makkelijker dan 5B.

Boulderschaal vergelijkingen

Hoewel er soms onenigheid is over conversies, zijn de meeste vertalingen tussen de V-schaal en de Font-schaal redelijk accuraat.